Wjazd do Jerozolimy

Dziś czytane są dwa fragmenty Ewangelii – w tym głównym miejscu liturgii słowa jest czytany opis męki Pańskiej.

Jednak liturgia zaczyna się od uroczystego wjazdu do Jerozolimy. Na wejście czytany jest więc odpowiedni fragment z Ewangelii św. Łukasza (Łk 19, 28-40):

28 Po tych słowach [Jezus] ruszył na przedzie, zdążając do Jerozolimy. 29 Gdy przyszedł w pobliże Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, 30 mówiąc: «Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego jeszcze nikt nie dosiadł. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj! 31 A gdyby was kto pytał: „Dlaczego odwiązujecie?”, tak powiecie: „Pan go potrzebuje”». 32 Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. 33 A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: «Czemu odwiązujecie oślę?» 34 Odpowiedzieli: «Pan go potrzebuje». 35 I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. 36 Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. 37 Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. 38 I wołali głośno:
    «Błogosławiony Król,
    który przychodzi w imię Pańskie.
    Pokój w niebie
    i chwała na wysokościach».
39 Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: «Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom!» 40 Odrzekł: «Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą».

 

Kilka dni później ci ludzie umilkli – a ściślej wołali „Ukrzyżuj Go!”

Ale kamienie w Jerozolimie wołają do dziś…