Stracić Łazarza

Myślę, że w Wielkim Tygodniu lepiej będzie, jeśli będę prezentował tu czytania z danego dnia.

Dziś Ewangelia J12, 1-11

1 Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych. 2 Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta posługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole. 3 Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku. 4 Na to rzekł Judasz Iskariota, jeden z uczniów Jego, ten, który miał Go wydać: 5 ŤCzemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?ť 6 Powiedział zaś to nie dlatego, jakoby dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem, i mając trzos wykradał to, co składano. 7 Na to Jezus powiedział: ŤZostaw ją! Przechowała to, aby [Mnie namaścić] na dzień mojego pogrzebu. 8 Bo ubogich zawsze macie u siebie, ale Mnie nie zawsze macieť. 9 Wielki tłum Żydów dowiedział się, że tam jest; a przybyli nie tylko ze względu na Jezusa, ale także by ujrzeć Łazarza, którego wskrzesił z martwych. 10 Arcykapłani zatem postanowili stracić również Łazarza, 11 gdyż wielu z jego powodu odłączyło się od Żydów i uwierzyło w Jezusa.

Działo się to wszystko w przeddzień triumfalnego wjazdu do Jerozolimy. Entuzjazm tłumów bliski apogeum. Wieść o wskrzeszeniu Łazarza rozeszła się wśród Izraela. 9 Wielki tłum Żydów dowiedział się, że tam jest; a przybyli nie tylko ze względu na Jezusa, ale także by ujrzeć Łazarza, którego wskrzesił z martwych.

Tymczasem Jezus mówi już o tym, co ma dopiero nastąpić:

Przechowała to, aby [Mnie namaścić] na dzień mojego pogrzebu.

Szczególną jednak uwagę zwracam na następujące słowa:

10 Arcykapłani zatem postanowili stracić również Łazarza, 11 gdyż wielu z jego powodu odłączyło się od Żydów i uwierzyło w Jezusa.

Pamiętajcie, to całkiem normalny los świadków Jezusa.