2. dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, 3. a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. (Flp 2)
Po co ja jeszcze prowadzę blog? – przecież inni to robią lepiej!
Po co ja jeszcze kleję jakieś rury, bawię się w hydraulika, gdy przecież są na świecie prawdziwi hydraulicy?
A po co udaję, że jestem mężem i ojcem, gdy nim nie jestem?
Tylko pozornie stawianie tych pytań jest wypełnieniem pawłowego przesłania – to byłaby próżność, gdybym robił coś tylko wtedy, gdybym uważał, iż robię to lepiej, niż inni…