(17) [Proszę w nich], aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały,
- dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego.
- (18) [Niech da] wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania,
- czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych
- (19) i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących – na podstawie działania Jego potęgi i siły.
(20) Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, (21) ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym. (22) I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła, (23) który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami. (Ef 1)
Pozwoliłem sobie na pewien drobny zabieg w formatowaniu tekstu, by bardziej wyróżnić główną myśl listu do Efezjan. Te słowa w kontekście układu dzisiejszych czytań nade wszystko są kierowane do dzisiejszych kapłanów, ale na swoją miarę wszystkim ta misja kapłańska została powierzona. Zresztą w samym liście św. Pawła adresatami tych słów są wszyscy wierzący.
A więc po pierwsze mamy mamy dążyć od Jego poznania – bo z tego płynie wszystko i ta chwała, jaką Go darzymy i ta moc, którą od Niego dostajemy…
A więc po pierwsze mamy mamy dążyć od Jego poznania – bo z tego płynie wszystko i ta chwała, jaką Go darzymy i ta moc, którą od Niego dostajemy…
Ale szczególną uwagę zwracam na to byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania
To wasza nadzieja i Jego wobec was…
To wasza nadzieja i Jego wobec was…