(5) Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan z oddziału Abiasza, imieniem Zachariasz. Miał on żonę z rodu Aarona, której było na imię Elżbieta. (6) Oboje byli sprawiedliwi przed Bogiem, bo nienagannie zachowywali wszystkie przykazania i przepisy Pańskie. (7) Nie mieli oni dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna, a oboje byli już w podeszłym wieku. (8) Pewnego razu Zachariasz sprawował kapłańską służbę przed Bogiem według ustalonej kolejności swojego oddziału. (9) Zgodnie ze zwyczajem kapłańskim został on wyznaczony przez losowanie, by wejść do świątyni Pana i złożyć ofiarę kadzenia. (10) A w czasie składania ofiary mnóstwo ludzi modliło się na zewnątrz. (11) Nagle po prawej stronie ołtarza kadzenia ukazał mu się anioł Pański. (12) Zachariasz przeraził się na jego widok i ogarnął go lęk. (13) Lecz anioł powiedział do niego: „Nie bój się, Zachariaszu, bo twoja modlitwa została wysłuchana. Twoja żona Elżbieta urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan. (14) Będzie to dla ciebie powodem radości i wesela i wielu będzie się cieszyć z jego narodzenia. (15) Stanie się wielki przed Panem; nie będzie pił wina ani sycery i już w łonie matki napełni go Duch Święty. (16) Wielu Izraelitów nawróci do Pana, ich Boga. (17) Sam pójdzie przed Nim w duchu i mocy Eliasza. Zwróci serca ojców ku dzieciom, nieposłusznych ku mądrości sprawiedliwych i przygotuje Panu lud dobrze usposobiony. (Łk 1, 5-17)
Post Scriptum