Kategoria: Bez kategorii

Asiaple (http://asiaple.blog.onet.pl/) zadała swoim czytelnikom pytanie o przyczyny tak częstego w dzisiejszych czasam osłabienia więzów rodzinnych, sprawiającego, że niejednokrotnie nawet w Wigilię ludzie nie czują się dobrze. Oto moja wypowiedź:

O przyczynach prawdę powiedziawszy mówi się od dłuższego czasu, ale wszystko są to jedynie puste słowa. Rzecz w moim przekonaniu dotyczy kryzysu wzorców płci – faceci nie są facetami (czego ja jestem najlepszym przykładem), a kobiety nie są kobietami (bo chcą być facetami). Gdy zachwiane są te role, to siłą rzeczy zachwiane są role ojca i matki. Problem jest tym większy, że rolę ojca kształtuje matka (ojciec sam się nie wykreuje, choćby nawet chciał i wiedział, o co w tej roli chodzi).

Jeśli mąż nie jest dla żony chłopem, to nie stanie się ojcem dla swoich dzieci. A jak ojciec nie jest ojcem dla swoich dzieci, to kim dla nich jest? – Najczęściej nikim.

A jak jest nikim, to dzieci wyrastają same, bez autorytetów.

I gdzie tu miejsce na jakieś więzi rodzinne? – Nie ma.

A jak mąż nie jest chłopem dla swojej żony, to gdzie jest miejsce na ciepło rodzinne? – Nie ma, bo niby skąd.

A później święta zagłuszane są przez komercję. O. I to tak.

Po chwili Asia się odezwała: Wszystkiemu winna emancypacja?może?-ciekawa myśl:)))

Problem jest większy, jako że pełnienie tych ról tak, jak to było choćby 50 lat temu, jest nie do przyjęcia! Potrzebne są nowe wzorce, które zachowałyby jednak to, co najważniejsze – chłop chłopem, baba babą, dziecko dzieckiem, ojciec ojcem, a matka matką, ale w odróżnieniu od tego, co było kiedyś, pełnienie tych ról musi odbywać się w WOLNOŚCI. Prawdziwa miłość jest tylko w wolności (dlatego zresztą Bóg dał człowiekowi wolną wolę, co wielu tak dziwi).

A więc chłop ma być dla baby chłopem w wolności baby, a baba ma być babą dla chłopa w wolności chłopa.

Co to znaczy w wolności?

Oznacza to po prostu Z WYBORU.

A zatem to baba wybiera, że jej chłop jest chłopem i to chłop wybiera, że jego baba jest babą. Ale zarazem baba pozwala chłopu być chłopem (to jest jej wybór), a chłop pozwala babie być babą (to jest jego wybór).

Ale ile pokoleń minie, zanim to tak zacznie funkcjonować?

 

A Wy jak myślicie, jak to jest?

 

 

 

 

Wydawać by się mogło, prosta czynność, wykonywana od lat – otwarcie szampana. Pytam się, czy to już, a gdy właściwa godzina nadchodzi, próbuję otworzyć. Tymczasem korek ani drgnie. Przykładam co raz większą siłę, a on nic. Wreszcie urywa się wszystko to, co jest ponad butelką (to było najprawdziwszy korek z najprawdziwszego korka).

Przycinam nożem resztkę na równo z butelką i biorę zwykły otwieracz do win. Obawiam się nieco, co się stanie, jak już korek wyciągnę, jak bardzo wszystko się pozalewa. Ale co tam, dwunasta już dawno minęła, a szampan wciąż nieotwarty. Wreszcie korek wychodzi, a z butelki nic samo się nie wydobywa. Zdejmuję otwieracz i nalewam do kieliszków.

Żona zyskała kolejny dowód na to, że ma męża, który do niczego się nie nadaje – nawet tak prostej rzeczy, jak otwarcia szampana na czas, nie potrafi wykonać.

 

 

 

Do Nawróconej (http://nawrocona.blog.onet.pl/) przyplątał się jakiś niedowiarek i koniecznie ją chciał nawrócić na ateizm. Z rana napisałem mu, że szkoda na niego czasu, ale wieczorem w końcu mu odpowiedziałem:

Nie wiem, czy kiedykolwiek kogoś prawdziwie kochałeś. Zakładam, że tak. Przy tym założeniu mogę się odwołać do doświadczenia, które zapewne nie raz przeżyłeś. Wyobraź sobie kompletnie ciemne pomieszczenie. Absolutnie nic nie widać. Na dodatek Ty jesteś w tym pomieszczeniu z zamkniętymi oczami. Nic nie słyszysz – panuje kompletna cisza. A jednak wiesz, jesteś tego absolutnie pewien, że w tym pomieszczeniu jest ta osoba, którą tak kochasz.

Do tego by wiedzieć, że obok Ciebie jest osoba, którą kochasz, nie trzeba jej ani widzieć, ani słyszeć.

Czy rozumiesz teraz, skąd my jesteśmy tacy pewni tego, że obok nas jest Chrystus? Nie musimy Ci wykazywać błędów Twojego rozumowania, w obawie, by nasza wiara się nie zachwiała, bo się nie zachwieje. A Tobie możemy tylko życzyć, byś zamknął oczy i zapragnął pokochać Jezusa.

 

 

 

Oto kilka szopek z okolicznych kościołów – ss Sakramentki (te same, o których tak pięknie pisał Miron Białoszewski):

  

Dominikanie kościół św. Jacka:

  

Kościół paulinów:

  

Archikatedra pw. św. Jana:

  

Ss franciszkanki (te od Lasek):

  

Kościół św. Anny:

  

  

  

Dziś się narodził

  

Chrystus Pan

  

Zbawiciel

  

W tę niedzielę czytania również dotyczyły wizyty Marii u Elżbiety:

  

A że to już czwarta niedziela, to są już zapalone 4 świece:

  

No i Jezusik już tuż tuż:

  

Każdemu życzę, by tej nocy narodził się Chrystus w jego sercu i tam już pozostał na zawsze.

 

 

 

W mojej parafii pojawiły się choinki. Jeszcze nie ubrane, ale za to jak pachną!

Jezusek coraz bliżej:

  

A w tle Matka Boska, przed którą klęczy św. Elżbieta ze św. Janem w swoim łonie:

 

  

Kościół jest pod wezwanie Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny.