(31) Po jego wyjściu rzekł Jezus: Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. (32) Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. (33) Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. (34) Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. (35) Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali. (J 13, 31-35)
Dopiero gdy Judasz wyszedł, Jezus zapowiedział swoją przyszłą chwałę. Gdy Jezus ją zapowiadał to nie po to, by mówić kim to On nie jest (jak to nam często się zdarza), lecz po to, by pozostawić tym, którzy Go kochają – swoim uczniom, pocieszenie na czas, gdy nie będą odczuwali Jego obecności. Mówił więc tylko do tych, którzy Go kochali.
Pamiętajmy o tym pocieszeniu, gdy i nam się zdarzy, iż nie będziemy czuli Jego obecności.
(Przepraszam, że piszę z takim opóźnieniem – wciągnęło mnie rozpoznawanie możliwości WordPress-a. Posiadaczom bloga na onecie proponuję wpisanie w przeglądarce http://zarzadzanie.blog.pl/listy-o-milosci-ps.blog.onet.pl/wp-admin/export.php z podmianą na nazwę swojego bloga – pokaże to, że możliwości eksportu bloga są, ale zostały nam odebrane na zasadzie odebrania nam praw.)